به شصت ساله های ما ملت فرودست و شصت ساله های شما اقلیت بهرهمند نگاه کنید. آدم شصت ساله های ما از زور سختی و نکبت و فقر، شبیه هشتاد سالهای رنگ و رو رفته ی مستهلک هستند که با ارفاق هنوز نفس میکشند و شصت ساله های شما شبیه جوانهای چهل ساله با دستی به لطافتِ کف پای نوزادان. آه «تو» جان، کاش میفهمیدی تلخی حقیقت را؛ زشتی واقعیت را؛ سختی این مردگی را.
No comment