آه «تو» جان، کاش میدانستی درد دلم کجاست. روزهای اول برایش «قشنگ‌ترین»، «زیباترین» «مهربان‌ترین» ، و یک دو جین «ترین» که اکنون یادم نمی‌آید بودم. بعدها که حسابی از خجالت هم در آمدیم همه‌ی ترین‌ها از زبانش افتاد جز «مهربان ترین». شاید چون اندکی وجدان ته قلبش مانده بود. حالا من, «زشت ترین» «بی روح ترین» و «کریه ترین» «منِ» مهربان دنیا هستم.

?من، تو، او

سعید فرض پور