زندگیهای عادی
زندگیهای عادی بسیار هم بی‌نظیرند. آدمهایی که چیزهای کوچک، شادشان می‌کند و دستاوردهای بزرگ شوق به چشمانشان می‌افکند. زندگی‌هایی پر از فراز‌و‌نشیب ... ادامه مطلب
وصف شما
برای وصف شما هر چه فکر کردم چیزی به خاطرم نیامد. توصیف شما توهین به کلمات بود… سعید فرض پور ... ادامه مطلب
نیمه خالی لیوان
من با تامل در غم‌های بزرگ زندگی‌ام، به شادی بیکران باقی مانده برایم پی بردم. با نگاه حزن آلود مانده به آدم ... ادامه مطلب
وطن
من در این سرزمین آدمهایی می‌شناختم که برای رسیدن به میوه‌ی آبدارِ نوک شاخه‌ها، درخت را می‌بریدند. برای لاپوشانی دغلکاری‌شان، روز را ... ادامه مطلب
انگار کارِ عشق لاپوشانی عیب‌ها است
دیشب خوابت را دیدم. چاق شده بودی، اما دلرباتر. پوست دستت لطافت گذشته را نداشت، اما پر حرارت تر. خط به گوشه‌ی ... ادامه مطلب
سرزمینِ همیشه بهار
داستان‌های کودکی من سرشار بود از سرزمین‌هایی در اوج زیبایی، بدون افول، پر از شادی. قصه هایی که درونش پری ها واقعیت ... ادامه مطلب
عادت کردن
عادت کردن، بیماری بسیار خطرناکی است. در مواجهه با هر رویدادی که بنا نبود به وقوع بپیوندد، روز اول حیرت میکنی، روز ... ادامه مطلب
صدای سکوت
آن دسته حرفهایی به دل می‌نشست که در نگاه بود نه در کلام. شبیه نگاه پنهانی به آدمی که دوستش داریم، بدون ... ادامه مطلب
معنای بودن
هر آغازی محکوم به پایان است. هر آمدنی یک روز، رفتنی است. آنچه دیر فهمیدم، معنای میانشان بود؛ بودن… سعید فرض پور ... ادامه مطلب
دلتنگی
تو به من بگو چه کنم با تو. هر بار که میبینمت، دلم بیشتر برایت تنگ می‌شود. من اما میدانم که آدمها ... ادامه مطلب