برای من زمان نامفهوم است، پنداری مبهم که برای هر شخص تعریفی منحصر به فرد دارد. گاهی به موفقیتی میرسیم که دیگر فروغی در نظرمان ندارد زیرا زمانش گذشته، گاهی به دستاوردی میرسیم که وقتش نرسیده برسیم و چون قدرش نمیدانیم به سادگی از دستش می‌دهیمش. تاکنون به دنیا از دید یک انسان کهنسال نگاه کرده اید؟ از دید یک کودک چطور؟ در حالی که زمان برای همه یکسان است اما تفاوت افکار مفهوم زمان را در هم میپیچد. در فیزیک مفهوم فضا-زمان امری بدیهی است اما من احساس میکنم در دنیای واقعیت، باید برای زمان واژه جدیدی تعریف کرد، واژه ای مانند افکار-زمان.

سعید فرض پور.